Zo omschreef ontdekkingsreiziger Sir John Narborough in de 17e eeuw de pinguins die hij zag in Puerto Deseado, Argentinie. Sir John had nog nooit zulke vreemde wezens gezien. Dat bleek wel uit zijn beschrijving van de diertjes: ‘rechtop staand als kleine kinderen in witte schorten dicht opeen’.Sir John noemde de waggelende withoofden ‘peng wyn’ dat in het Welsh ‘withoofden’ betekent.
En van zo’n peng wyn heb ik het dijbeentje, het ‘cluncoes’, om maar even in het Welsh te blijven.
Ik kreeg dit ‘cluncoes’ van een familielid dat in Argentinie op vakantie was. Hij raapte het op in Puerto Deseado, waar ook nu nog duizenden pinguins leven.....en weer dood gaan. Hun botten blijven liggen en zullen uiteindelijk vergaan.
Maar één botje reisde na de dood nog verder, wel 11.000 kilometer, om daarna een speciale plaats te krijgen in mijn vitrinekast. Uitgewaggeld, maar nog steeds bijzonder.
